วัดประโชติการาม  จังหวัดสิงห์บุรี

             ประวัติความเป็นมาของวัดจำปาทองไม่แน่ชัดนักมีตำนานเล่าถึงที่มาของวัดประโชติการามว่า ครั้งหนึ่งมีสิงห์ตนหนึ่งอาศัยอยู่ในถ้ำบริเวณ พระวิหารพระพุทธไสยาสน์ วัดพระนอนจักรสีห์ สิงห์ตัวนี้ไปหากินถึงแขวงเมืองชัยนาท พบบุตรีของเศรษฐีผู้หนึ่ง จึงลักพามาเป็นภรรยา ต่อมาได้บุตรชายเป็นมนุษย์ ตั้งชื่อว่า สิงหพาหุ เมื่อเติบใหญ่ขึ้นเขาเกิดสงสัยว่าใครกันคือบิดา ซึ่งตามปกติเขาจะออกไปหาอาหารกับสิงห์เป็นประจำ มารดาจึงตอบว่า ผู้ที่เจ้าออกไปด้วยนั่นแลคือบิดาเจ้า สิงหพาหุได้รู้ก็เกิดความอับอายเพื่อนมนุษย์ด้วยกันยิ่ง จึงวางอุบายฆ่าสิงห์ผู้เป็นบิดา ทว่าหลังจากปลงศพเสร็จก็สำนึกผิด จึงสร้างพระพุทธรูปและกุฎีวิหารถวายเป็นสังฆิการาม สิงหาพาหุสร้างพระพุทธไสยาสน์ขึ้นองค์หนึ่งโดยใช้ทองคำเป็นแกนพระพุทธรูป แล้ววางทับคูหาบิดาไว้ และสร้างกุฎีวิหารครอบอีกทีเป็นพระอารม โดยอยู่ ณ ต้นโพธิ์ที่เขาได้ปลิดชีพบิดา วัดนี้ได้ชื่อว่า วัดสระบาป จากนั้น สร้างขึ้นอีกวัดที่ริมน้ำเจ้าพระยา ชื่อวัดประชด ปัจจุบัน คือ วัดประโชติการาม นั่นเอง แต่มีเรื่องเล่าว่า เดิมชื่อ "วัดแม่ทอง" ตามชื่อผู้สร้างวัด โดยแม่ทองสร้างวัดแหเพื่อให้ลูกชายบวชพระ เพราะสมัยก่อนยังมีวัดไม่มากนัก หลังจากที่บนไว้ว่า ถ้าลูกชายมีชีวิตรอดกลับมาจากการเกณฑ์ทหารที่เมือวิเศษชัยชาญจะให้มาบวชต่อมาแม่ทองได้ตามมาพำนักที่วัดเพื่อดูแลลูกชายกระทั่งเสียชีวิตเพราะความชราภาพ